Vanaf 28 oktober is drie weken lang de tentoonstelling THE SWEETEST GIRL I EVER KISSED te zien, een expositie over de STILTE die we misschien wel het moeilijkst verstaan: de DOOD
Hommage van George Moormann aan Louise Weber
In de pers
NRC : De mantel der liefde bestaat echt | 27 oktober 2022
TROUW: The sweeterst girl I ever kissed & Stof zijt gij | 28 oktober 2022
Haarlems Dagblad: Ambassadeur van de stilte | 29 oktober 2022
NHnieuws: George neemt zijn dode moeder overal met zich mee | 9 november 2022
Louise Weber (1928 – 2015)
Ruim zeven jaar geleden overleed kostuumontwerper, naaldkunstenaar en hoedenmaker Louise Weber (1928-2015), de moeder en muze van George Moormann, waarmee de dichter en kunstenaar een symbiotische relatie onderhield. Na een periode van een allesverlammende intense rouw, die maar niet over leek te gaan, pakt George de draad weer op. In de tentoonstelling, een hommage met lichte en donkere kanten, neemt hij op rituele wijze ‘definitief’ afscheid van haar. Behalve glamour en glitter, zoals de foto’s en affiches waarop de moeder als diva en filmster schittert, komen ook duistere aspecten aan bod zoals Louise’s ‘gifkoffertje’ gevuld met echtscheidingspapieren, nare correspondentie en raadsels rond een doodgeboren kind.
De mantel der liefde en een aktetas
‘Make it new’. Bij het opruimen van Louise’s laatste woonplek, De Gravinnehof aan het Spaarne, zijn al haar spullen, met name haar collectie kleding en stoffen een voor een gefotografeerd. Haar garderobe bestond uit 120 met liefde gemaakte kledingstukken. Het kon geen toeval zijn dat uitgerekend in 1928, het geboortejaar van Louise, de dichter en essayist Ezra Pound met zijn beroemde slogan ‘Make it new’ kwam? Er mocht niets, zelfs geen knoop, van deze collectie verloren gaan. Er moest ooit iets mee gebeuren. Dat ooit duurde zeven jaar voordat George samen met Soek Zwamborn de schaar in de robes en mantelpakjes van Louise zette. De mantel der liefde (2022) is inclusief zijn zeven meter lange sleep geknipt en genaaid uit alle kleding die Louise Weber tijdens haar leven voor zichzelf maakte.
De rituele mantel zal op Allerzielen, 2 november 2022, door George worden gebruikt tijdens een performance. Tijdens dit optreden zal er onder meer een speciaal gebakken moederkoekje met een snufje as van Louise worden uitgedeeld. De mantel en aktetas zijn bestikt met de horloges die moeder en zoon de afgelopen decennia droegen. Uit de op de mantel genaaide zeven zakken kunnen bezoekers zelf de door Moormann met de hand geschreven moedergedichten pakken.
Global Eternity
Bij een rituele mantel hoort een magisch sieraad. De ring Global Eternity is naar Moormann’s aanwijzingen door meestergoudsmid Anke AMO Akerboom gesmeed uit al het goud dat Louise bij leven droeg. Het belangrijkste gedeelte van de ring, geplaatst op de top van een verguld Eiffeltorentje (Louise koesterde dit souvenir), is een wereldbol gevuld met 33 gram as van Louise. Dit is precies de hoeveelheid van één vingerkootje. Zoveel as strooide de kunstenaar onder meer uit op voor moeder en zoon ‘heilige’ plekken in onder meer Parijs (bij het graf van Frédéric Chopin en in een dessert van sterrenkok Alain Ducasse in de Eiffeltoren),en tijdens uitzinnige begrafenisrituelen in Nepal, India en op Bali.
Deze reis om de wereld met Louise is nog lang niet ten einde. In de urn, een antieke groene martavaan met draak (het hemelse voertuig) die ook in de galerie staat opgesteld, ligt nog minstens twee kilo as te wachten. Het bevat zoals Moormann zelf zegt ‘urnentaal’ of ‘stof tot 1001 gesprekken’. Deze dwingen de zoon zich niet alleen te herpakken maar ook om zichzelf opnieuw uit te vinden en een weg naar persoonlijke vrijheid, autonomie en creativiteit in te slaan. Alles overvleugelend is en blijft de liefde, zelfs tot na de dood.
Maison Louise Weber
De door Louise gemaakte kleding valt op door modieuze kleuren en een perfecte afwerking. Bij leven naaide zij als grap merken van beroemde modehuizen als Chanel, Dior, Prada en Frans Molenaar in haar creaties. Als postuum eerbetoon krijgt Louise nu alsnog haar eigen kledingmerk; een in goud geborduurd oneindigheidsteken met de initialen L en W op een roze achtergrond.
In loving memory cards
De In loving memory cards zijn bedoeld om de overledene te zoeken of ‘dichtbij’ te houden. Er zijn drie series kaarten: Maison Louise Weber, Global Eternity en De Reis van de Martavaan. De drie serie zijn te zien in de galerie maar ook op 5 en 6 november in de Gravenzaal van het Haarlemse stadhuis.Op de tafel waarop in 1957 de ouders van George hun trouwakte tekenden ligt de serie Maison Louise Weber bestaande uit zestig fotocollages van 5,5 cm x 5,5 cm met daarop een selectie uit de door Louise zelf genaaide en gedragen kleding. De tweede serie Global Eternity toont de plekken waar George 33 gram as van zijn moeder uitstrooide. In de derde en laatste serie, De Reis van de Martavaan, maakt de kijker of bezoeker, samen met de kunstenaar en zijn onafscheidelijke urn, een denkbeeldige reis door de kosmos.
Wat kan de bezoeker nog meer verwachten?
Er zijn met as van Louise gemaakte tekeningen, schilderijen en een ontwerp voor een as-tattoo. Te zien is ook een oude proeflap van Louise met een daarop na haar dood geborduurde ‘mantra’ van George. Ook is er een fotoalbum waarin de nog jeugdige Louise publiciteitsfoto’s voor films uit de jaren twintig en dertig, met filmdiva’s als Greta Garbo, Ginger Rogers en Pat Paterson, plakte. Het album is voor deze tentoonstelling zo bewerkt dat Louise’s meisjesdroom alsnog uitkomt.
Tenslotte is er in de galerie de video-registratie te zien van Urnentaal, een theaterdialoog die gebaseerd is op gesprekken die de zoon met zijn dode moeder voerde.
Op zaterdag 5 en zondag 6 november is tijdens het eerste Kunstlijnweekend in de Gravenzaal en de Schepenkamer van het stadhuis een tijdelijke uitbreiding van deze expositie te zien. Op zondagmiddag 15.00 uur is er een literair programma met proza en poëzie van Rudolf Geel, Maria van Daalen en George Moormann over stilte, ruimte en duisternis. Tijdens dit weekeinde is ook de cassette Nooit Meer Stil te koop, een zoektocht naar Harpocrates, de god van de stilte, discretie en vruchtbaarheid. Christhilde Klein maakte de foto’s en George Moormann, die ook model stond voor Harpocrates, schreef de gedichten.
!!!STILTE!!!, waar deze expositie onderdeel van is, wordt mede gerealiseerd dankzij financiële steun van de Gemeente Haarlem en de J.C. Ruigrokstichting
Openingstijden
Galerie KRUIS-WEG68 is geopend van donderdag t/m zaterdag van 11.00 – 18.00 uur. En ter gelegenheid van Kunstlijn Haarlem is de galerie ook geopend op zondag 6 & 13 november.