In samenwerking met Artvark bent u van harte welkom in Kunsthandel Kruis-weg68 van 29 juni t/m 1 september 2018 voor de tentoonstelling:

OBJECTIEF / SUBJECTIEF

Opening

De opening is op vrijdag 29 juni van 16.00 tot 18.00 uur. U bent van harte welkom!

U maakt tijdens deze zomer tentoonstelling kennis met het werk van 5 fotografen: Linda Bais, Billy und Hells, Ellen Kooi, Bianca Sistermans & Barbara de Vries. 

Openingstijden

Objectief/Subjectief is van 29 juni t/m 1 september 2018 alleen geopend op de zaterdagen van 11.00 – 18.00 uur (en op afspraak).

Linda Bais

Autonoom fotografe Linda Bais maakt met haar foto’s zichtbaar wat niet lijkt te bestaan. Het interesseert haar niet of een foto de waarheid verkondigt of dat het beeld zich leent voor fantasie en verbeelding. Juist met een camera is de uitdaging voor haar hoe zij met het medium fotografie zowel registrerend als verhullend tegelijk kan zijn. Als leverancier van droombeelden en halve waarheden neemt ze een loopje met de werkelijkheid. Om haar eigen waarheid aan het licht brengen. De laatste twee jaar legt zij zich ook toe op portretten en het mannelijk naakt.

Billy und Hells

Billy und Hells is de naam van een fotografen duo: Anke Linz (Nürnberg, 1965) en Andreas Oettinger (München, 1963). Per ongeluk ontdekten ze een techniek, die in hun latere oeuvre hun kenmerk zou worden. Door te vergeten een zwart-wit negatief uit de Wühltisch vergroter te halen, ontstond er een prachtige Barietfoto. Door te experimenteren ontdekten zij dat een combinatie van een zwart-wit dia van een kleur negatief, samen met de kleurenfoto een prachtig effect opleverde. Door deze techniek raken de kleuren verzadigd, maar er treedt tegelijkertijd een intensiteit op, die ze met gewone fotografie tot dan toe, niet bereikt hadden. Aanvankelijk doet Billy und Hells voornamelijk aan reclame-fotografie geïnspireerd door de foto’s van Irving Penn en Helmuth Newton. Ze missen hierbij de artistieke vrijheid waar ze naar verlangen en besluiten  in 2000 om vrij werk te gaan maken. Inmiddels exposeren ze over de hele wereld, o.a. in Tokyo en Berlijn. Een van hun foto’s is gebruikt in een mode tentoonstelling in het Gemeentemuseum in Den Haag. Hun portret ‘Sophia’ werd gebruikt in London National Portrait Gallery voor de reclame campagne voor de expositie van de Fotografie Portret Prijs 2007.

Ellen Kooi

Ellen maakt grote foto’s van landschappen die zowel mysterieus en verstorend  als speels zijn. Zoals een regisseur dat bij een film doet bouwt ze haar vakkundig  gearrangeerde settings. Ze combineert de werkelijkheid van het landschap met het onwerkelijke: de posities en handelingen van de personages en de bijzondere belichting. Door het grote formaat word je als kijker als het ware door het beeld omgeven; je kunt je identificeren met de personages. Het werk van Ellen is  universeel, en vindt dan ook wereldwijd gretig aftrek. New York, Madrid, Toulouse, Brussel, Amsterdam zijn plekken waar haar werk te zien was en is.

Bianca Sistermans

Bianca volgde de opleiding grafisch ontwerper aan de academie St. Joost. Fotografie was daar één van de onderdelen en al snel bleek haar grote fascinatie hiervoor. Haar werk is bijna altijd projectmatig. Meestal heeft ze meerdere langlopende projecten tegelijk onder handen. Zoals het project “Alledaagse Ergernissen”  waarvan de foto’s hier in de tentoonstelling te zien zijn. De foto’s zijn harmonieus, zacht, schoon en soms bijna sereen. En dat terwijl Bianca met dit onderwerp herkenbare “irritante” situaties in beeld brengt. Maar juist door die herkenbaarheid bekijk je ze met een glimlach.

Barbara de Vries

Barbara de Vries is afgestudeerd aan de Gerrit Rietveld academie en de St Joost academie in grafische vormgeving, industrieel ontwerpen en theatervorming. Na gewerkt te hebben voor verschillende beroemde theaters, is haar specialisatie uiteindelijk fotografie geworden. Haar achtergrond als theatervormgever heeft haar huidige werk ook beïnvloed. De getoonde werken van Barbara de Vries zijn digitale beeldmontages die worden afgedrukt op Japans papier. Het fotografisch materiaal wordt met behulp van de computer gemonteerd, gedeformeerd en krijgt een gelaagd karakter. De zachte overgangen doen soms denken aan aquarelleren en pastel, technieken die zij gebruikte voordat zij met deze digitale methode begon. Figuren lijken te zweven. De figuren zijn opgebouwd uit het aan elkaar verbinden van verschillende ledematen en onderdelen die opnieuw tot een nieuwe figuratie leidt. Deze psychisch geladen sfeer van haar ‘acteurs’ is een essentieel element in haar werk. Wanneer zij voorstellingen met zwevende figuren maakt, ontstaat een sfeer van vrijheid en euforie. Deze ambivalentie in stemmingen openbaart zich ook achter de façades van haar portretten: het kan variëren van totale onschuld tot schuld.