Expositie

In mei 2023 brengt Lucas Hoeben een solotentoonstelling in galerie KRUIS-WEG68. De tentoonstelling Reprise#1 concentreert zich op het gegeven van de herinnering, het nabeeld.

Lucas Hoeben

Het collectief Lucas Hoeben, gevormd door beeldend kunstenaar Karla Hoeben en kunstenaar/curator Martijn Lucas Smit, beschrijft het landschap van de beeldende kunst en richt zich hierbij nadrukkelijk op álle facetten van de beeldende kunst; zo worden kunstwerken, kunstenaars, collectioneurs, galeriehouders en musea geordend en geportretteerd. Het werk kiest daarmee steeds verschillende niveau’s en perspectieven. Zo zoomt het werk soms in op een micro-niveau, bijvoorbeeld door één enkele pagina van een catalogus te portretteren, of door zich te richten op schijnbaar triviale aan de kunst gerelateerde verschijningsvormen, zoals een toegangskaartje voor een tentoonstelling of een bloemstuk dat de museumbezoeker verwelkomt.

---

---

Lucas Hoeben werkt ook vanuit een weidser perspectief en verdiept zich in de kunst en de perceptie van kunst, en in de onderliggende systemen en structuren. Zij bezien de terreinen, perspectieven en systemen met een kritische grondhouding. Hoe wordt de kunstgeschiedenis geschreven, welke machtsstructuren zijn bepalend voor de hiërarchiën binnen de economie van de kunst? Welke sociale, culturele en politieke krachten spelen daarbij een rol?

De beschouwer

Het begint altijd persoonlijk. Het begint bij de beschouwer. De beschouwer draagt honderden, misschien duizenden beelden met zich mee, die zich vastgezet hebben in de herinnering en zo een eigen, volstrekt persoonlijke kunsthistorie vormen die altijd is te raadplegen. Het geheugen is echter niet accuraat: werken vervagen en zakken soms volledig weg, om misschien jaren later weer boven te komen drijven. Andere beelden hebben zich sterker vastgezet in het brein, misschien omdat ze vaker zijn gezien, misschien omdat ze meer indruk hebben gemaakt. De herinnering aan het kunstwerk is per definitie onvolledig. Het is eerder een soort verwijzing naar het originele beeld, een nabeeld.

Het nabeeld

De manier waarop Lucas Hoeben bestaande beelden reproduceert refereert aan het idee van dit nabeeld. Het hernomen beeld raakt aan het origineel, maar kan nooit meer zijn dan een verwijzing ernaar. Dat deze nabeelden door Lucas Hoeben vervolgens als autonome beelden worden getoond, stuit op vraagstukken over uniciteit en auteurschap en bevraagt de afstand tussen beschouwer en kunstenaar.

REPRISE#1

Lucas Hoeben ontwikkelde voor de tentoonstelling Reprise#1 een nieuwe reeks beelden van geglazuurd keramiek, een materiaal waarmee door hen niet eerder werd gewerkt. De werken zijn gebaseerd op de nabeelden van bestaande sculpturen en artefacten. Het zijn veelal compacte verschijningen: koppen, bustes, dodenmaskers en vazen. De historische sculpturen waarop Lucas Hoeben deze nieuwe beelden baseert doorkruisen verschillende tijdvakken, geografische vindplaatsen en culturen. Bij de gevormde figuren wordt gebruik gemaakt van verschillende soorten klei: fijnere of grovere kleisoorten in diverse kleuren. Het ene nabeeld krijgt een andere afwerking in toets, glazuur, kleur en glans dan het andere. Deze keuzes komen vrij intuïtief tot stand: welke herinnering komt bij een beeld op? Hoe leek de huid te voelen, de structuur, de kleur?

De reeks nieuwe beelden van keramiek kunnen aan de wand worden gehangen. Daarnaast kunnen zij als een soort zetstukken worden geplaatst in een grid van betonnen fundamenten. Zo kan, als in een tijdlijn in een kunstgeschiedenisboek, hun onderlinge verhouding een vorm krijgen: de een wat hoger dan de ander bijvoorbeeld. Of de een tussen twee andere ingeklemd. Het ene beeld lijkt voort te komen uit het andere.
Dat deze beelden van onderlinge positie kunnen veranderen, of dat beelden kunnen worden weggenomen of worden toegevoegd is hierbij van belang. Een maal per week gedurende de tentoonstellingsperiode zal de opstelling in het grid worden gewijzigd. De (kunst)geschiedenis wordt nu eenmaal continu herschreven.

Mnemosyne

Mnemosyne is de Griekse godin van de herinnering. Daarmee is zij de oorsprong van de taal, en daarmee dus ook van de geschiedenis en de kunstgeschiedenis. Interessant in deze context is bovendien dat zij de moeder is van de negen muzen. De kunsten komen voort uit de herinnering.

EXPOSITIE

[English below]

‘Het terugkerende vaste patroon van de verschillende seizoenen is doorbroken en de noodzaak tot aanpassing aan de nieuwe realiteit is zichtbaar en voelbaar in het dagelijks leven.’ 

Meeta Mastani

De kunstenaars reageren in deze expositie op het wereldwijde doorbreken van het vaste patroon van de seizoenen. Deze nieuwe realiteit is zichtbaar en voelbaar in het dagelijks leven. De door de bliksem gespleten solitaire eik in Nederland. De gehalveerde neem boom bedolven onder vers beton in India. Het onvoorspelbare water in de veranderende atmosfeer.

‘We vonden elkaar in het doorbreken van patronen, het toeval en de onvoorspelbaarheid waar we mee geconfronteerd worden, dit vraagt om aanpassingen die we niet kunnen overzien.’

Marlies Visser

Marlies en Meeta werken samen sinds ze in 2015 werden uitgenodigd om onderdeel uit te maken van het Textiel Factorij Art project. Hun werk is inmiddels meermalen geëxposeerd in Nederland en India. Voor deze expositie werkten ze samen met drukkers en ververs bij de vierde generatie traditionele drukkerij Chaubundi in Kaladera, een dorp in de staat Rajasthan in het noorden van India.  

Meeta Mastani

Meeta Mastani is sociaal ondernemer ontwerper en kunstenaar uit New Delhi. Haar prints en stoffen waren onder andere te zien in het V&A Museum in Londen. Meeta maakt gebruik van traditionele Rajasthani-houtblokdruktechnieken om eigentijdse textielontwerpen te creëren. Ze is oprichter van de sociale onderneming Bindaas collective en brengt een grote groep kunstenaars en ambachtslieden samen die op een natuurlijke, bewuste en circulaire manier werken.

Marlies Visser

Marlies Visser is een veelzijdige ontwerper, illustrator, kunstenaar en margedrukker. Marlies denkt en werkt vanuit de inhoud in haar werk en creëert vernieuwing door makers en publiek te verbinden. Ze is medebedenker van het filosofiespel Nomizo, was hoofd bij kunstacademie ArtEZ, oprichter van de Illustratie Biennale en geeft nu creatieve leiding aan de Illustratie Ambassade, het platform voor illustratie en grafische kunst.

#meetamarlies

---

‘The recurring fixed pattern of the different seasons has been broken and the need to adapt to the new reality is visible and tangible in everyday life.’

Meeta Mastani

In this exhibition, the artists respond to the worldwide breaking of the fixed pattern of the seasons. This new reality is visible and tangible in everyday life. The solitary oak in the Netherlands, split by lightning. The halved Neem tree buried under fresh concrete in India. The unpredictable water in the changing atmosphere. 

‘We found each other in breaking patterns, the coincidence and the unpredictability that we are confronted with, which requires adjustments that we cannot oversee.’ 

Marlies Visser

Marlies and Meeta have been working together since they were invited in 2015 to be part of the Textiel Factorij Art project. Their work has been exhibited several times in the Netherlands and India. For this exhibition, they collaborated with printers and dyers at the fourth-generation traditional printing house Chaubundi in Kaladera, a village in northern India’s Rajasthan state.

Meeta Mastani

 Meeta Mastani is a social designer and artist from New Delhi. Her prints and fabrics have been shown in the V&A Museum in London. Meeta uses traditional Rajasthani woodblock printing techniques to create contemporary textile designs. She is the founder of the social enterprise Bindaas collective and brings together a large group of artists and craftsmen who work in a natural, conscious and circular way.

Marlies Visser

Marlies Visser is a versatile designer, illustrator, artist and margin printer. She initiated the Illustration Biennale in Haarlem in 2010. Marlies thinks and works from the content in her work and creates innovation by connecting makers and audience. She co-created the philosophy game Nomizo, was department head of art school ArtEZ and is now creative director of the Illustration Embassy, the platform for illustration and graphic arts.

#meetamarlies

TENTOONSTELLING

Ogenschijnlijk zijn Wim Borst en Jaap Lampe heel verschillend, niet alleen als persoon maar ook qua achtergrond en in hun werk. Neem bijvoorbeeld het materiaal – keramiek versus fotografie -, het beeld – abstract versus figuratief -, en de keuze voor drie dimensionaal of juist het platte vlak. Toch hebben ze meer raakvlakken dan je in eerste instantie zou denken.

Bij beiden gaat het werk over zorgvuldigheid, heel goed kijken, binnen- en buitenruimtes, lijnenspel, architectuur en vooral over een grote liefde voor het detail.

‘In de beperking schuilt de vrijheid’ , is een uitspraak van Wim Borst die ook voor de foto’s van Jaap Lampe van toepassing zou kunnen zijn.

Wim Borst

Onverstoorbaar en onvermoeibaar construeert Wim zijn buitengewoon esthetische keramische objecten in strak afgewerkte architectonische vormen.

Elke nieuwe vorm en serie komt voort uit de voorgaande. De beperkingen die hij zichzelf daarbij oplegt blijken hem juist oneindig veel mogelijkheden en plezier te bieden. Het lijnenspel dat hij eraan toevoegt vormt nog een extra laag: als je goed kijkt, zie je zoveel meer! 

Hij ontving meerdere prijzen en zijn werk is opgenomen in particuliere collecties en in museumcollecties in binnen- en buitenland.

Jaap Lampe

Velen kennen Jaap als directeur van de Stadsschouwburg en Philharmonie in Haarlem. Na 15 jaar begon hij aan een nieuwe uitdaging als interim-directeur van het Rotterdams Philharmonisch orkest. Vrijwel dagelijks reisde hij met de trein van Heemstede-Aerdenhout naar Rotterdam en werd verliefd op het station, een gemeentelijk monument dat in 1958 werd ontworpen door Koen van der Gaast.

Hij legde die bezoeken vast: de verborgen plekken en details, de verschillende tijdstippen, de uiteenlopende weertypes en de medereizigers. Hij fotografeerde vanuit diverse posities en zichtlijnen.

Een op het eerste oog tamelijk saai station blijkt speels en interessant: als je goed kijkt, zie je zoveel meer!

Openingstijden

Galerie KRUIS-WEG68 is geopend van donderdag t/m zaterdag van 11.00 – 18.00 uur en is ook op afspraak te bezichtigen. Speciaal voor deze tentoonstelling is de galerie ook geopend op extra geopend op zondag 12 en zondag 19 maart van 12.00 tot 17.00 uur.

---

Beth Namenwirth

Nadat Beth Namenwirth in Belgie op jonge leeftijd op de academie naar de waarneming had leren tekenen kwam zij op de Rietveld Academie in Amsterdam studeren. Daar heeft zij het natuurgetrouwe tekenen losgelaten en is zij op zoek gegaan naar een expressie die helemaal bij haar past.

Vrouwfiguren

Over haar werk zegt Beth: “De vrouwfiguren in mijn schilderijen schilder ik alsof ze een eigen leven hebben. Ook voelt het of ik door ze heen leef en ze allerlei dingen laat doen. Als ik hun lichaam schilder, voelt bijna of het mijn lichaam Het zijn vaak fantasiefiguren die eruit zien, of zich gedragen zoals ik zelf graag zou willen. In het algemeen fascineert het me om te zien hoe vrouwen zich kleden en met hun uiterlijk bezig zijn. “

In the Picture

“In deze tentoonstelling getiteld “In the Picture” toon ik veel nieuw werk.  Die titel betekent eigenlijk ‘in het middelpunt staan’, en de vrouwen die ik schilder zijn erg bezig met het opeisen van die aandacht. Ik ben de laatste tijd aan het experimenteren met bijzondere uitsnedes van het beeld. Dat vind ik dan weer aansluiten bij de letterlijke betekenis van ‘In het Beeld’.“

Openingstijden

Galerie KRUIS-WEG68 is geopend van donderdag t/m zaterdag van 11.00 – 18.00 uur en is ook op afspraak te bezichtigen