van 10 september t/m 16 oktober 2021

Kees Bierman (1936, woont en werkt in Haarlem).

”Picardisch landschap” is een metaforische verwijzing naar een catastrofe: een geweldsconflict, een economische crisis en sociaal-maatschappelijke verwoesting.

Als beeldend uitgangspunt: Picardië een streek in Noord-Frankrijk, getekend door zinloze verwoesting van landschap, soldaten en materiaal, tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het werk is niet illustratief of realistisch maar suggestief abstract.

Kees Bierman

Kees Bierman won in 2011 de Vishal Kunstprijs. Hij heeft toen een tentoonstelling “Collage” georganiseerd, waarbij een publicatie is verschenen over de geschiedenis van de collage, geschreven door Renée Borgonjen, de huidige artistiek leider van de Vishal.

TENTOONSTELLING

19 juni t/m 17 juli 2021

Geboren in 1947 heeft Zwaanswijk zich als autodidact op 17 jarige leeftijd ontwikkeld als graficus. In het bijzonder heeft hij zich de etstechniek eigen gemaakt. Daar is alles mee begonnen.

Piet Zwaanswijk

Het werk van Piet Zwaanswijk laat zich moeilijk onderbrengen bij een stroming. Zelf vindt hij het zelf gekozen “isme”; “het Quasi-Realisme” nog het meest in de buurt komen. De vele uiteenlopende voorstellingen, uitingen, materiaalgebruik, technieken die door elkaar worden gebruikt, geven steeds een uniek beeld van Zwaanswijk.

Zo verschillend als zijn “palet” zijn ook de onderwerpen; beeld uit krant of direkt van journaals op TV, sociale misstanden, oorlogen, terreur, zelfmoord, erotiek, evenals humor, glamour, muziek of de zelfkant van het bestaan. Ook zijn lange verblijven in Indonesia en de kunsthistorie zijn inspiratiebronnen. Kortom, het leven zoals dat aan Zwaanswijk voorbij trekt.

Van ingetogen tot aan uitbundig, van absurdistisch tot realistisch, van abstract tot figuratief. Fragmentarische verbanden die in alle uitingsvormen meerdere kanten laten zien van onderwerp en kunstenaar.

Veel van zijn werk ontstaat uit gedrevenheid en impulsiviteit. Om te ontroeren, om te inspireren, om vooral zichzelf (en ons) te verbazen. Het werk van Piet Zwaanswijk laat zich vergelijken met Martin Kippenberger (Duitsland) of Erwin Wurm ( Oostenrijk). Even grillig en onvoorstelbaar, met evenzovele uitingsvormen.

_{(foto in header is gemaakt door Larissa Neslo)}

De Illustratie Biënnale en galerie KRUIS-WEG68 slaan hun handen ineen voor de tentoonstelling ‘Off Grid’: een off screen en analoog voorproefje van de Illustratie Biënnale 2021. In galerie KRUIS-WEG68 is van 21 mei t/m 12 juni 2021 ruimtelijk werk van Johan Kleinjan, Jip van den Toorn, Hedy Tjin en Andrew Tseng te zien dat in een fysieke tentoonstelling het best tot zijn recht komt.

ILLUSTRATIE BIËNNALE 2021 IS OP 30 MEI TE VOLGEN VIA LIVE STREAM! Zondag 30 mei 11.30 uur – 17.00 uur vanuit Instituut voor Beeld en Geluid. Tickets € 5,-  via www.illustratiebiennale.nl.

Hoogbouw van Johan Kleinjan

Tijdens zijn verblijf in Beijing zag Johan Kleinjan dat de regering alle ramen en deuren van de winkels en restaurants die open waren toen hij hier net aankwam, meedogenloos dichtmetselde. Het zien van deze ontwikkeling in combinatie met de oude vervallen communistische hoogbouw bracht hem op het idee om een verkleinde hoogbouw voor tentoonstellingen te bouwen en deze tijdens de opening in te laten storen.

Dit performatieve gebaar realiseert eindelijk zijn kinderdroom om een gecontroleerde sloop uit te voeren en toont ook zijn kijk op de huidige situatie in Beijing.

In de achteruitkijkspiegel van Jip van den Toorn

Met de selectie uit haar wekelijkse beeldcolumns voor de Volkskrant kijkt Jip van den Toorn terug op het afgelopen jaar: “Een tijd waarin we beslissingen moesten maken door in onze achteruitkijkspiegel te kijken, de tijd van Famke Louise, digitale ontgroeningen en vaccinatie-angst. Doe je riemen vast en stap in deze Volkswagen Derde Golf.”

Textiel van Hedy Tjin

Sinds haar afstuderen aan de HKU heeft het werk van Hedy Tjin een kenmerkende herkenbaarheid ontwikkeld. De invloed van culturele en etnische kwesties vormt de kern van Hedy’s werk, met sterke verwijzingen naar de tijd die ze in haar vaderland Suriname doorbracht.

DOGMA van Andrew Tseng

DOGMA gaat over een spirituele groep voor hondenliefhebbers die zichzelf de Hounds of Love noemen. Ze geloven dat men ernaar moet streven om als de hond te zijn. Als de mens maar wilde luisteren, zou de wereld een prachtige plek zijn! De hond koestert geen wrok, want zijn hart is vol liefde. Het bizarre verhaal wordt verteld door middel van zeefdrukken en keramische sculpturen die je meenemen naar hun bescheiden begin tot hun onvermijdelijke, gruwelijke einde. Dit project is geïnspireerd door sekten uit de recente geschiedenis.

Our house is on fire

Met het project ‘Our house is on fire’ brengen acht illustratoren uit Rotterdam een ode aan ons langzaam maar zeker stervende huis, onze aarde.

Openingstijden

Galerie KRUIS-WEG68 is geopend van donderdag t/m zaterdag van 11-18 uur en op afspraak. Bel voor het maken van een afspraak met 06-5356.6594

Het samenwerkingsverband Lucas Hoeben (Karla Hoeben en Martijn Lucas Smit) ontwikkelde voor galerie Kruis-Weg68 een tentoonstellingsconcept. Lucas Hoeben -die het werk altijd baseert op de wereld van de (beeldende) kunst- verdiepte zich in de geschiedenis van het pand en stuitte daarbij op de figuur J.H. De Bois.

Tentoonstelling

Lucas Hoeben

featuring Eva Pel

Peggy, Johannes & Seth

van 16 april tot en met 15 mei 2021

Peggy, Johannes & Seth

Deze Johannes De Bois dreef vanuit het pand aan Kruisweg 68 in vroeger tijden, van 1913 tot zijn dood in 1946, een kunsthandel. Hij verkocht hier werk van vooraanstaande moderne kunstenaars, zoals van Ensor, Kandinsky, Kokoschka, Klimt, en vooral van Vincent van Gogh.

Johannes

Daarnaast was De Bois uitgever, onder meer van de allereerste uitgave van Nescio’s ‘Dichtertje, De Uitvreter, Titaantjes’. In het Haarlems Dagblad werden zijn kunstkritieken over beeldende kunst én literatuur gepubliceerd. Hij was een begenadigd schrijver, enige tijd ging het gerucht dat hij zélf schuilging achter het pseudoniem Nescio.

De geschiedenis van deze De Bois ziet Lucas Hoeben als het startpunt van een tentoonstelling die tegelijkertijd het tentoonstellen als onderwerp neemt. Hierbij wordt een brug geslagen naar twee andere markante kunsthandelaren uit de 20e eeuw, om tegelijkertijd vanuit het lokale Haarlemse uit te zoomen naar een groter, mondialer verband. Lucas Hoeben richt zich hierbij op Peggy Guggenheim en Seth Siegelaub.

Peggy

Peggy Guggenheim (1898-1979) verloor op jonge leeftijd haar vader bij de ramp met de Titannic in 1912. Als twintiger vertrok ze met een exorbitante erfenis van haar familie naar Parijs om zich daar in het kunstleven te storten. In de jaren 30 opende ze een galerie in Londen, die ze in de jaren veertig uit angst voor de nazi’s verkaste naar New York. Ze bouwde zelf een omvangrijke collectie op met werken van onder meer Picasso, Max Ernst, Chagall, Duchamp en Jackson Pollock, een collectie die ze na de oorlog onderbrengt in een Venetiaans paleis, waar ze tot haar dood tussen de kunst woont. Het paleis en de collectie zijn sindsdien voor het publiek toegankelijk.

Seth

Seth Siegelaub (1941-2013) kent een niet minder tumultueuze geschiedenis. In de jaren 60 stond hij aan de wieg van wat men later conceptuele kunst zou gaan noemen. Met kunstenaars als Lawrence Weiner, Carl André, Jan Dibbets en Sol LeWitt ontwikkelde hij tentoonstellingen, waarbij het begrip tentoonstelling verregaand werd opgerekt. Zo kon een galeriepresentatie de vorm aannemen van een kalender, of de tentoonstelling de vorm aannemen van een gefotokopieerd boek. Op het moment dat hij -én de groep kunstenaars uit zijn stal- echt naam begint te krijgen vertrekt hij spoorslags naar Parijs om aldaar een bibliotheek en een uitgeverij voor links-radicale literatuur op te richten. Weer een decennium later vestigt hij zich in Amsterdam, waar hij een collectie historische textiel opbouwt en een bibliotheek over dit onderwerp opricht.

Drie kunsthandelaren: Peggy, Johannes & Seth

In de tentoonstelling Peggy, Johannes & Seth knoopt Lucas Hoeben de opeenvolgende historiën van deze drie markante kunsthandelaren aan elkaar, in een galerie-presentatie met nieuw werk, die tegelijkertijd de vorm aan zal nemen van een totaal-installatie. Lucas Hoeben roept daarbij de hulp in van collega-kunstenaar en artistic researcher Eva Pel, die een bijdrage zal leveren in de vorm van een aantal voor het project ontwikkelde werken.

SPEAKING OF —

De tentoonstelling Peggy, Johannes & Seth is een proloog van een langlopend project genaamd SPEAKING OF — , een project gebaseerd op de buitengewone nalatenschap van Seth Siegelaub. Het project, waarbij enkele tientallen kunstenaars betrokken zijn, wordt georganiseerd door Lucas Hoeben en Eva Pel, en wordt in deze ontwikkelingsfase ondersteund door het Cultuurstimuleringsfonds Gemeente Haarlem en door het Stimuleringsfonds Creatieve Industrie.

Maria Vashchuk (Oekraïne, 1985) is als kunstenaar woon- en werkzaam in Haarlem. Ze is naast portretschilder ook ontwerper van patronen die ook worden gewaardeerd door textielbedrijven en woninginrichters. Galerie KRUIS-WEG68 heeft samen met Maria een tentoonstelling ingericht met als titel: De Woonkamer.

Tentoonstelling

‘de woonkamer’

OPENING VRIJDAG 5 MAART 2021

De tentoonstelling is i.v.m. Corona maatregelen alleen op afspraak te bezoeken voor maximaal 2 personen tegelijk. U wordt verzocht om telefonisch een tijdvoorkeur op te geven via 06-13103637

De Woonkamer

Van november 2020 tot en met januari 2021 werkte Maria in Duitsland, waar ze een kunstresidentie deed in het LIA-programma (Spinnerei, Leipzig). In deze periode tekende en schilderde ze het atelier waar ze werkte en woonde. Ze schilderde mensen die ze daar ontmoet, maar ook oude DDR-meubels en planten. Ze creëerde een serie werken waarbij het spoor van de tijd zorgvuldig wordt geregistreerd door haar eerder voltooide werk op de achtergrond van elk nieuw stuk te reflecteren / schilderen.

Haar werk uit de residentieperiode maakt ook deel uit van de tentoonstelling ‘De woonkamer’ in Galerie Kruis-Weg68.

Inspiratie

In haar schilderijen keert Maria regelmatig terug naar het weergeven van scènes uit het
dagelijks leven. Haar focus verschuift voortdurend van interieur naar portretschilderen. Ze is niet geïnteresseerd in portretten zelf als genre, maar in de constellatie tussen onderwerpen in haar schilderijen, de relatie tussen onderwerpen en interieur.

In haar werk zijn de onderwerpen vaak gerelateerd aan haar eigen leven, hetzij via familietekeningen of via vrienden en kennissen. Haar werk verkent de dichotomieën van samen zijn met anderen en tegelijkertijd alleen zijn; verveling, ontkoppeling, vervreemding versus betrokkenheid, opwinding en geëngageerdheid.

Tijdmachine

De taferelen uit een gewoon leven spelen zich veelal af in de huiskamer bij haar huis in Haarlem.
Het concept van tijd/tijdelijkheid is een ander essentieel belang in Maria’s werk. Vaak beeldt ze dezelfde kamer in verschillende periodes en met een andere setting af. Vervolgens combineert ze beelden tot één stuk, wat de perceptie geeft van een ’tijdmachine’, het moment van ‘nu’ vastgelegd in elk stuk, en tegelijkertijd is het een ander ‘nu’ in tijdsperspectief en in tijdperceptie.

Tijdelijke plekken, overgangsplekken, een kamer als tijdelijke plek – zijn de thema’s die in haar artistieke praktijk steeds weer terugkomen.

Deze tentoonstelling is te zien vanaf 5 maart en tot 10 april 2021. Denk daarbij aan de voorwaarden rondom Corona en regel uw bezoek vooraf door te bellen naar 06-13103637.